Mysuru

Voor ons vertrek uit Bangalore zijn we nog het zomerpaleis van Tipu gaan bekijken. Een paleis voor het grootste deel opgetrokken uit teak hout. Onderweg hebben we nog kunnen genieten van een kokosnoot langs de ‘state highway’ en zijn we verdergetrokken naar Mysore. Het valt op dat de omgeving groener wordt en dat er hier veel meer aan landbouw gedaan wordt.

Eens aangekomen in Mysore zijn we eerst een heel oude fruit/groenten/bloemen markt gaan bekijken. Daarna was het plan om de berg op te rijden voor een heel mooi uitzicht op de stad. Maar ongeveer halfweg op de berg heeft de moeson er anders over beslist. Ondertussen was de vallei gevuld met laaghangende wolken en was het aan het stortregenen.

Het avondeten hebben we in het hotel genoten, in een ‘theme restaurant’. Dat bleek zowaar een heuse jungle te zijn, compleet met slangen en tijgers en zo.

Steakhouse

Onze twee gidsen dachten van ons een nieuwe ervaring te moeten geven in ons eetpatroon en brachten ons naar een… zie titel. Dit had ik nog nooit gezien. Bangalore heeft vermoedelijk een grote groep buitenlanders die hier werkt en die wel eens iets anders willen dan veg, kip of lam.

Maar wij vonden dit zo raar en een beetje respectloos ten opzichte van onze Hindoe begeleiders, dat wij alle vier kip aten. Wipin en Gudu (wat hun meer uitspreekbare namen zijn, want Gudu noemt eigenlijk Narrendra) moesten zelfs in een ander restaurant gaan eten, want er was niets vegetarisch voorhanden.

Bier was er dan weer niet in deze steakhouse… terwijl er wel NA bier op de kaart staat. Maar dat komt wel vaker voor, zelfs in de hotels. Een deel van het menu of dranken zijn er niet.

Foto’s Bangalore – Mysore

Chai time

De Indiërs drinken zwarte thee, peppen die wat op met gember, kruidnagel en zwarte peper en laten die inkoken met koeienmelk en suiker. Heerlijk! Veel beter dan hun koffie, die meestal een bizarre bijsmaak heeft en heel sterk is.

Maar we hebben gisteren ook een fruitsnoepje gekregen van de gids, dat binnenin opgevuld was met wat zij ‘black salt’ genoemd hebben. Hiervoor hadden ze beslist een zevende smaak moeten uitvinden. Ik vat het samen als: speciaal hé!

Eerste wet van de guru Iris

De eerste dag was het al prijs. Ik heb de eerste wet van guru Iris aan mijn laars gelapt, en ze heeft daarna ook nog zelf gezondigd. Want we hebben na onze veg maaltijd een zeer lekker bolletje ijs gegeten. Iets wat in vorige reizen absoluut ‘not-done’ was!

Dinsdag = IT dag

Vandaag trekken we verder naar Bangalore, de stad van de Indische IT-ers en helpdesks… Het plan was om een botanische tuin te bezoeken, het kabinet van de regering van Kanatka en een zomerpaleis van een voormalige koning van Kanatka.

Maar dat is een beetje misgelopen. We zijn nogal vastgelopen in het hectische verkeer van Bangaluru (de officiële naam van deze hoofdstad van Kanatka). De tweede grootste stad van India met 9.000.000 inwoners. En onze chauffeur heeft dan ook nog eens een paar kruispunten gemist. Dus gisteren was een beetje een verloren dag. Maar dat hoort er bij…

In de reusachtige botanische tuin van Bangaluru zijn we nog een familie aapjes tegen het lijf gelopen en bijna elke boom had zijn eigen eekhoorns.

In het hotel hadden we toiletten op smurfenmaat. Die hingen zo’n 20 cm te laag. Maar als ochtend yoga oefening kan dat tellen. En eigenlijk mogen we blij zijn dat we een toilet hebben. Ik heb er wel een zeer lekkere Palak Paneer gegeten, één van mijn favoriete veg gerechten.

Blijkbaar mochten we ook niet kaarten in de bar. De gids wist ons achteraf te vertellen dat dit met een anti gok wet te maken heeft. We hebben dan maar illegaal verder gespeeld in onze kamer.

Maandag = tempeldag

Gisteren zijn we enkele tempels gaan bezoeken. We reden van Chennai naar Vellore. ‘s Morgens zijn we eerst naar een heel belangrijke actieve Hindu tempel geweest in de heilige stad Kanchipuram. Daarna hebben we hetzeflde stadje de Kallachanatar tempel, de oudste tempel gaan bezoeken. En met een bijnaam als ‘silk city’ kon een bezoekje aan een zijdespinnerij met aanpalend winkeltje natuurlijk ook niet ontbreken.

Maar het meest indrukwekkende was de Sripuram tempel. Een tempel die men in 2007 bouwde, met maar liefst 1.500 kg bladgoud. De zijn we ‘s avonds gaan bezoeken, omdat die helemaal verlicht is. Daar die in geen enkele reisgids staat en er geen grote organisaties deze tempel bezoeken, hadden we er veel bekijk. Vooral ik met mijn’rokje’ aan.

Maar wat een indrukwekkend zicht. We hebben er minutenlang met open mond naar gekeken, terwijl we van Gudu en Wipin de nodige uitleg kregen bij de verschillende Hindu verhalen en gebruiken. Het moet gezegd dat onze begeleiders er alles aan doen om ons verblijf in India zo comfortabel mogelijk te maken. Zo is het ook door hen dat ik in het busje deze berichtjes kan schrijven.

Voor de lunch hebben we wat (understatement) problemen gehad om tot aan het restaurant te geraken. Dat is uiteindelijk niet gelukt, maar gelukkig stonden we ’10 minuutjes’ later aan een wegrestaurant. Daar bleken ze ongeveer 75% van de kaart niet te hebben, maar het was er wel nog wel lekker. Een biertje bij je vegetarische maaltijd is er echter niet bij. Maar dat geeft niet. In het hotel was er Kingfisher. En die heeft gesmaakt!

Chennai

Op zondag trekken de mensen van Chennai naar ‘Marina beach’, een strand van maar liefst 6km lang, dat helaas in 2004 in het nieuws kwam omdat er 6.000 mensen omkwamen in een tsunami. Ook deze zondag was het er heel druk. Dat en de katholieke St. Thomas basiliek waren de afsluiters van een eerst en vermoeide dag India. Het was gelukkig een vrij bewolkte dag en dus maar zo’n 32 graden of zo. Maar heel vochtig, en dat blijkt hier standaard te zijn.

Gudu gaf ons nog wat tijd om wat op onze plooien te komen, maar daarna bezochten we de eerste dag nog een lokale groenten en bloemenmarkt. Hij toonde ons nog wat koloniale gebouwen en we bezochten het tweede grootste museum van India. Daar stonden een aantal bronzen en stenen beelden van enkele Hindu Goden. Daar hebben ze er trouwens een zeer groot aantal van, met de meest onuitspreekbare namen.

Voor de lunch koos onze gids een vegetarisch restaurant uit van een beroemde Bollywood ster en drummer. Die heeft zijn eigen keten doorheen India. ‘s Avonds beperkten we ons tot enkele starters in het hotel. Daarna doken we zeer vroeg onze bedjes in.

Bijna…

Het is bijna zover. Nog enkele dagen en we vertrekken naar het verre India. Deze keer bezoeken we Zuid-India. De bestemmingen zien er veelbelovend uit. We reizen met een Engelstalige/Franstalige privé gids van India Personal Tours, die als roepnaam ‘Gudu’ heeft. De eerste bestemming is Chennai.

Maar eerst een 12 uur durende vlucht met Emirates. Gelukkig in twee min of meer gelijke delen van 6 uren, met een tussenstop van 2-3 uren in Dubai.

Chennai International Airport