Familie en godsdienst

Voor de Indiërs zijn deze twee dingen super belangrijk. Ze wonen dan ook meestal samen in familieverband (grootouders, ouders, kinderen, kleinkinderen,…). De oudste man van de familie beheerd de familie aankopen en alle anderen dragen een vast bedrag bij aan het kapitaal van de familie waarmee alle gemeenschappelijke dingen aangekocht worden (voedsel, uitbreidingen of verbeteringen aan het huis, …). De rest van wat ze verdienen kunnen ze zelf houden of houden voor maanden dat ze geen inkomen hebben en toch moeten bijdragen aan de familiepot.

De astrologen worden raad gevraagd voor alle belangrijke beslissingen in het leven en er wordt ook steeds gebeden voor alle belangrijke zaken in het leven. Zo zal je bij de aankoop van een wagen, nog vooraleer je er mee gaat rijden, eerst Ganesha vragen om je te sparen van ongelukken met de wagen en je te helpen alle problemen met de wagen weg te nemen. De meeste wagens worden dan ook verkocht tijdens grote Hindu festivals, omdat de Goden dan alom tegenwoordig zijn.

De astrologen spelen ook een belangrijke rol in de keuze van een levenspartner. Er wordt natuurlijk eerst en vooral gekeken of een meisje of jongen uit een gerespecteerde familie komt uit dezelfde kaste. Voor Gudu was het zestiende meisje uiteindelijk de uitverkorene. Ze zien elkaar meestal niet (of één keer) voor het huwelijk. De atrologogen kiezen ook de meest geschikte dagen voor de huwelijksfeesten. Scheidingen bestaan in India zo goed als niet (0,03%) en zijn volgens onze gids ook meestal het gevolg van huwelijken tussen verschillende kastes of vrije huwelijken.

Het huwelijksfeest volgt meestal binnen het jaar nadat de beslissing over de kandidaat valt. Er worden twee feesten gegeven. Eentje voor familie, vrienden, familie van vrienden, … van het meisje. En hetzelfde voor de familie van de jongen. Zo’n huwelijksfeesten kunnen dan ook tot 7 dagen duren en er zijn gemiddeld 1.000-2.000 genodigden. Je moet die dan ook allemaal persoonlijk (niet één keer, maar je moet daarbij zoveel mogelijk aandringen en het telkens vragen wanneer je deze genodigden tegen het lijf loopt) uitnodigen, maar je krijgt hiervoor wel hulp van de hele familie. Je geeft die een officiële uitnodiging met alle details van het feest.

Ook voor de genodigden is zo’n huwelijksfeest geen pretje. Want afhankelijk van de welgesteldheid van de familie, geef je een kleiner of groter cadeau. En dat kan gaan tot juwelen en goed. Meestal is het geld. En je geeft meer als je weet dat de familie het geld goed kan gebruiken om het huwelijksfeest te bekostigen.

Op het feest zelf moet je al deze genodigden natuurlijk voorzien van eten en drinken, iedereen in de familie krijgt nieuwe, dure kleren. Je zou als familie toch immers niet willen dat de genodigden of de mensen uit het dorp je trouwfeest toch maar wat flauwtjes vinden! Deze feesten worden dan ook bekostigd met de hele familie. En er worden zelfs veel ‘fake-loans’ afgesloten, die zogezegd dienen voor verbouwingen aan het huis, maar werkelijk gebruikt worden om een trouwfeest te bekostigen. Dan moet je in veel gevallen ook de bankdirecteur omkopen, omdat die moet controleren waar het geld naartoe gegaan is.

Heeft een familielid tijdelijk een geldprobleem, dan springt heel de familie in de bres om die te helpen. Je vraagt ook niet wanneer je het geld zal terugkrijgen, maar het is wel de bedoeling dat je het ooit eens zal terugkrijgen.