Mahabalipuram – Chennai

Ons bezoek aan Zuid India zit er alweer bijna op. Morgen brengt onze chauffeur ons om 6u45 naar de luchthaven. Na een korte tussenlanding in Dubai kunnen we morgen alweer in onze eigen bedjes slapen. Drie weken leken een eeuwigheid, maar zijn voorbij gevlogen.

Deze ochtend zijn we de Shore Temple en de Ganesha Ratha gaan bezoeken. Beide Unesco werelderfgoed en tempels uit de 7e eeuw. Een aantal van deze tempels zijn uitgehouwen uit 1 rotsblok.

Onderweg naar onze eindbestemming Chennai zijn we onderweg nog aan een zoutontginning gestopt.

We hebben ondertussen afscheid genomen van onze gids Gudu, want die gaat vanavond met de slaaptrein terug naar Delhi. Een rit van 19 uren. Na een dagje kantoorwerk gaat hij terug met het vliegtuig naar zijn familie in Jaisalmer (Radjastan). Hij gaf me ook nog een Ganesh beeldje cadeau om op mijn bureau te plaatsen (for good luck).

Geen IPA en geen mango chutney

Een aantal dingen hebben ze hier gewoon niet. Zo is er geen Indian Pale Ale te vinden. Mango Chutney vinden de Indiërs ook maar iets vies, want ze willen gen zoetigheid bij hun eten. Er zijn wel cocos-, tomaat en chilichutneys. Maar die smaken eerder zout of pikant.

Maar misschien is er wel een andere streek in India waar ze die spullen wel hebben. In Radjastan in elk geval ook niet.

‘Garam Masala’ is een term die gebruikt wordt om een heet kruidenmengsel te benoemen. Garam betekend immers ‘heet’ en masala is ‘mengeling’. Onze gids wist ons te vertellen dat ze dit onder mannen ook wel eens gebruiken om een mooi meisje te benoemen. Maar ook dat je dit als Indiër dit beter niet kon doen, want dat je dan een flinke oorveeg riskeert.