Daar onze vorige poging een beetje hier en daar verkeerd gelopen was, waren we nu wat beter voorbereid en hebben we vol goede moed onze reis naar Mtubatuba de volgende dag opnieuw aangevat.
Nu moesten we echter het traject van Hazyview naar MTubatuba in één keer doen. Dat bleek zo’n 592km, of zo’n 7-8 uren rijden. Dag bracht ons door dorpjes als Amsterdam en Piet Relief, Hluhluwe, … Nu lukte het echter wel en alras (zo’n 8u later kwamen we bij Wendy’s Country Lodge aan. Een mooi aangelegde tuin en een B&B van een gebouw dat blijkbaar in de jaren 40 gezet was door de ouders van de huidige eigenaar Gavin.
Gavin, Jenny en hun zoon Dan zijn de eigenaars van deze lodge. Wat ons onmiddellijk opviel was het verschil in tempo om flessen bier te ledigen. Dan zijn tempo lag zo’n 2x hoger dan dat van ons. Zijn madam had duidelijk al iets gedronken toen ze binnen kwam, en toen we later op de avond samen met hun aten, verdween ze plots. Toen Gavin enkele minuten ging kijken zij hij dat zijn madam een beetje moe was… Hij was verkoopsdirecteur geweest bij Carlsberg voor een deel van Afrika. Hij had er duidelijk iets aan over gehouden…
Hij sprak Caroline ook aan met ‘Sweet Caroline’, waarop ik hem zei dat maar ‘sometimes’ was. Vanaf toen was het ‘sometimes sweet Caroline’. Daarna noemde hij haar onerwijzeres (of ‘onie’) wat de Afrikaners als verkortwoordje gebruiken voor dit edel beroep.