Zondag 23 juli zouden we naar Swaziland rijden, als tussenstop voor Mtubutaba. Met volle moed vertrokken we eerst voor de derde keer naar Gods Window, want het was eindelijk een zonnige dag. All set… en wij weg naar Swaziland. Ergens onderweg aten we in een klein dorpje nog een lekkere lunch (saté van krokodil en kudu en carpaccio van springbok).
Maar dan ging het ergens mis. We hadden het eerste stuk via het routeboek gedaan omdat we het niet vonden in de GPS. Maar toen kregen we toch de GPS aan de praat. Hadden we dat maar niet gedaan…
Mijn GSM en de GPS gaven beide andere richtingen aan. En we hadden het kunnen weten, want de afstand en richting die de GPS aangaf klopten helemaal niet. Maar als je een moe bent en niet al je hersencelletjes meer samenwerken gaat het mis. We verloren enkele uren met in verschillende richtingen te rijden. De wegen zijn hier nochtans vrij goed, maar heel snel kom je niet vooruit. Toen we internet toegang op mijn GSM terug activeerden, bleken we door de GPS de verkeerde richting uitgestuurd te zijn.
Ik weet niet of jullie (lezers van deze blog) al veel ervaring hebben met het rondrijden in Zuid Afrika. Maar als het al 16u is en het al om 18u donker is, heb je geen zin om nog minimum 5 uren door te rijden. Zo’n veilig gevoel geven die wegen ‘in the middle of nowhere’ in Zuid Afrika nu ook weer niet.
Het bleek dat Hazyview (waar ons vorige lodge was) niet zo heel ver was, dus we besloten om die kant op te gaan en te vragen of we daar konden slapen. Helaas waren de lodges volzet. Maar gelukkig was er bij de buren (een compound met enkele vakantiewoningen) nog een huisje beschikbaar. Zowel de compound zelf, als ons tuintje was omringd met een elektrisch hek. Wij hopen dat dit voor de dieren was die daar vrij rondliepen :-).
Maar het was een zeer ruim huis, met alles erop en eraan. En het was de beste oplossing voor ons oriëntatieprobleem.