Hindu Godsdienst

De Hindu Godsdienst is voor ons geweldig complex. Zo zijn er drie heel belangrijke Goden, namelijk Brahma (creator), Vishnu (protector) en Shiva (destroyer). Elke van die Goden hebben 9 reïncarnaties, de tiende moet nog komen.

Dit zijn de 10 reïncarnaties (avatara’s) van Vishnu:

  1. Matsya, de vis die de eerste mens redde.
  2. Koerma, de schildpad die hielp bij het mislukken van het maken van een onsterfelijkheidsdrank
  3. Varaha, het everzwijn die de aarde uit het water redde.
  4. Narasimha, de man-leeuw die Tiran doodde.
  5. Vamana, de dwerg die een demon versloeg.
  6. Parasurama, de reus en krijger die de machtswellustige Kshatria’s versloeg.
  7. Rama, de ideale man en koning die Ravanna en diens leger versloeg.
  8. Krishna, de blauwe god oftewel de fluitspelende herdersjongen Krishna die Arjoena’s wagenmenner en leidsman van de Pandava’swas in oorlog tegen de Kaurava’s.
  9. Boeddha, Boeddha die zelf de weg naar verlossing vond.
  10. Kalki, de ruiter op het witte paard, die nog moet komen om een betere en mooiere wereld te stichten.

Daarnaast zijn er nog duizenden andere Goden, want deze avatara’s hebben dan ook weer andere avatara’s. Eén daarvan is bijvoorbeeld Ganesha (met de olifantenkop), die de problemen en obstakels wegneemt. Lakshmi is dan weer de Godin van rijkdom en geluk. Hanoeman, de sprekende aapgod, is de favoriete God van onze gids, die tot de hoogste priesterklasse behoort. Hij speelt een belangrijke rol in de Ramayana, het belangrijkste verhaal van de Hindu Godsdienst.

Cochin

Toen ik voor de tweehonderdste keer op het toilet zat in de voorbije drie dagen, liet ik de langste scheet in mijn bestaan. Of toch zover ik me kan herinneren. Ik schat dat ze zo’n zeven seconden duurde. We zijn ondertussen gewoon aan de toiletten die altijd verschrikkelijk nat liggen omdat iedereen gretig gebruik maakt van het hoge druk sproeiertje die steevast naast de pot hangt. Tenminste waar er een gewoon toilet is. Mijn uitdaging is altijd: “hoe hou ik mijn short droog wanneer het toilet lijkt alsof het er een uur aan het regenen was”. In sommige gevallen mag je zelfs van geluk spreken dat er een deur aan je toilet is (zoals op het treinstation), alhoewel er volgens de vrouwen ook drie toiletten waren mét deur. Ik ben er niet geweest (ook niet bij de mannen)…

Kochi is een stad die eerst in handen viel van de Portugezen (Vasco Da Gama), daarna zo’n 150 later van de Nederlanders en nog daarna van de Britten. Dit vooral voor export van kruiden. Deze stad voelt dan ook (toch de oude stad waarin ons hotel lag) zeer koloniaal aan. Met zijn statige herenhuizen en de vele katholieke kerken. Er zijn zelfs veel inwoners van deze stad die een Portugese, Nederlandse of Engelse naam dragen. De staat Kerala telt zo’n 33.000.000 inwoners. Er zijn zo’n 56% Hindu’s (wat zeer laag is), 24% is Moslim en 19% zijn Christenen.

Vandaag heeft het bijna de hele dag geregend. De temperatuur was te doen (zo’n 28°) maar ‘s morgens was het enorm vochtig. Je had niet het gevoel dat je warm het, maar het zweet regende je af.

We bezochten er de oudste (en nog actieve) katholieke kerk van India (met daarin het graf waarin Vasco Da Gamma 14 jaar gelegen heeft), het Nederlands paleis met heel mooie muurschilderingen van Hindu Goden taferelen en de oudste nog actieve Joodse synagoge.

Mattancherry paleis muurschilderingen

We bezochten er ook nog de Chinese vissers.

‘s Avonds gingen we naar een Kathakali dansshow. De uitvoeringen duurden vroeger meestal zo’n 12 uren. Gelukkig kregen wij een ingekorte versie van zo’n 20 minuten, met eerst nog een heleboel uitleg van de belangrijkste bewegingen. Via deze link kunnen jullie even meegenieten.

Ooty – Cochin

We reden gisteren van Ooty naar een 50km verder en 1.000m lager gelegen ander bergdorp met een 120 jaar oude stoomtrein. Daarna ging de rit verder naar Cochin. Een rit van maar liefst 7 uren. De afstanden zijn niet heel groot, het duurt alleen heel lang door de vele omleggingen die telkens veranderen in één grote chaos.

Nog in de bergen werd ons busje uitgezwaaid door tientallen aapjes lang de kant van de weg. Voor de rest veel geslapen in het busje. Om mijn darmen de kans te geven een beetje te herstellen, heb ik de hele dag overleefd op bananen en soda…

Veg or non-veg… that is the question

Vandaag heeft de Indische keuken ons even laten voelen dat we toch nog niet helemaal aangepast zijn. We hadden alle vier last van maag en darmen. Dus het was een rustdag.

We moesten dan ook bijna 4 uur rijden naar Ooty, een bergdorp dat blijkbaar veel bezocht wordt door pasgetrouwde koppeltjes. Dit vooral omdat het hier maar 15-20 graden is. Het is nu nog altijd zo dat 85% van de huwelijken door de ouders gearrangeerd worden. En binnen de eigen kaste. Er is tevens een systeem die de lagere castes, vrouwen, gehandicapten voorrang geeft voor een nieuwe job. Het was de bedoeling dat ze dat maar voor 10 jaar zouden hanteren, maar ondertussen is het sinds Ghandi nog steeds in voegen.

Onderweg reden we door een wildpark, waar we veel herten, wilde everzwijnen, pauwen en enkele olifanten zagen. En natuurlijk enkele aapjes. Maar die waren we andere dagen on-the-road ook al tegengekomen.

De rest van de dag was een slaap-, lees- en rustdag. Met ‘s avonds enkel wat springrolls bij een black rhum en voor de dames het obligate Kingfisher bier.

Mysuru

Na het ontbijt zijn we naar het paleis van Tipu geweest. Daar vielen vooral de muurschilderingen op. Een lokale hagedis was zo vriendelijk om voor mij te poseren.

Onderweg zijn we even gestopt aan een staatsschooltje. Enkele leerlingen waren er een toets aan het maken. Je kan wel stellen dat wij de orde goed verstoord hebben. De slimsten van de klas werkten gewoon verder tijdens ons bezoek. Line heeft met haar geoefend oog zelf een leerling zien afschrijven (maar heeft niets gezegd :-)).

Daarna zijn we naar de Kesava tempel geweest. Die wordt niet meer actief gebruikt. De Hindu’s geloven dat de Goden in de beelden leven. Maar zodra een beeld beschadigd geraakt, verliest het zijn Goddelijkheid. Daar deze tempel aangevallen en beroofd werd door Moslims, en ze daarbij alle beelden (meestal de neus) vernielden, is dit nu een monument geworden. Maar wat een schitterende tempel!

‘s Middags zijn we dan naar het Mysuru paleis geweest. Een recent (1917 of zoiets), maar immens gebouw waarin een aantal schitterende zalen te zien zijn. De huidige koninklijke familie van Mysuru woont er nog steeds.

‘s Avonds wordt het paleis verlicht met duizenden lichtjes, maar voor de honderdste verjaardag van het overlijden van één van de belangrijkste koningen was er nu een concert en bleven de lichtjes in plaats van 10 minuten tijdens het concert 2 uren branden.

Foto’s Mysore – Ooty

Mysuru

Voor ons vertrek uit Bangalore zijn we nog het zomerpaleis van Tipu gaan bekijken. Een paleis voor het grootste deel opgetrokken uit teak hout. Onderweg hebben we nog kunnen genieten van een kokosnoot langs de ‘state highway’ en zijn we verdergetrokken naar Mysore. Het valt op dat de omgeving groener wordt en dat er hier veel meer aan landbouw gedaan wordt.

Eens aangekomen in Mysore zijn we eerst een heel oude fruit/groenten/bloemen markt gaan bekijken. Daarna was het plan om de berg op te rijden voor een heel mooi uitzicht op de stad. Maar ongeveer halfweg op de berg heeft de moeson er anders over beslist. Ondertussen was de vallei gevuld met laaghangende wolken en was het aan het stortregenen.

Het avondeten hebben we in het hotel genoten, in een ‘theme restaurant’. Dat bleek zowaar een heuse jungle te zijn, compleet met slangen en tijgers en zo.

Steakhouse

Onze twee gidsen dachten van ons een nieuwe ervaring te moeten geven in ons eetpatroon en brachten ons naar een… zie titel. Dit had ik nog nooit gezien. Bangalore heeft vermoedelijk een grote groep buitenlanders die hier werkt en die wel eens iets anders willen dan veg, kip of lam.

Maar wij vonden dit zo raar en een beetje respectloos ten opzichte van onze Hindoe begeleiders, dat wij alle vier kip aten. Wipin en Gudu (wat hun meer uitspreekbare namen zijn, want Gudu noemt eigenlijk Narrendra) moesten zelfs in een ander restaurant gaan eten, want er was niets vegetarisch voorhanden.

Bier was er dan weer niet in deze steakhouse… terwijl er wel NA bier op de kaart staat. Maar dat komt wel vaker voor, zelfs in de hotels. Een deel van het menu of dranken zijn er niet.

Foto’s Bangalore – Mysore