Aan alles komt een eind

We zijn bijna klaar voor ons laatste ontbijt hier in Zuid-Afrika. Daarna naar Cape Town International Airport om rond 16u20 te vertrekken naar Istanboel.

Gisteren hebben we nog een boottochtje gemaakt naar robben island om naar de zeehondjes te gaan kijken. Het was nog best wel een wilde zee, maar Line hield haar manieren.

Daarna ging de tocht verder van Houtbay naar Bloubergstrand, waar het wereldberoemde uitzicht op de tafelberg te vinden is. Op de tafelberg gaan kon niet (tenzij te voet), want de kabelbaan was in onderhoud voor 2 weken. En te voet was een brug te ver (en tijd te kort).

Om af te sluiten zijn we daarna naar het V&A Waterfront Aquarium geweest om naar de visjes te gaan kijken. Iris was in de zevende hemel en was jaloers op de jongen die een eerste duikinitiatie kreeg in één van de grote bassins.

Na een alweer tumultueuze check-in met een twintigtal pogingen (al reden genoeg om niet meer met Turkish Airlines te vliegen) gingen we nog een hapje eten in Sevruga, alweer in diezelfde Waterfront. En dat was het.

Zuid Afrika is een aangenaam land met supervriendelijke mensen en galante chauffeurs. Mooie natuur en uitgestrekte landschappen. Maar ook met afgesloten compounds met elektrische afsluiting, bewaking, … In elk geval hebben we er van genoten, ook al was het soms koud en nat. En in tof gezelschap is het natuurlijk altijd wel leuk. We hebben veel en goed gelachen :-).