Gisteren wilden de weergoden niet echt met ons meewerken. Het was en bleef somber en grijs. Met temperaturen van 9-10° was het zelfs heel frisjes te noemen. We hadden bij het ontbijt de weersites van Bart en van Line vergeleken en die varieerden van 14-20°… Ik denk dat dat dan 10* ‘s morgen en 10° ‘s middags was. Vandaag was er plots ook een internationaal rijbewijs zoek geraakt. Ik ga de naam niet vermelden, maar zijn naam begint met B.
Niettegenstaande dit hebben we toch een poging gedaan om een deel van een panoramische route te doen. Die bracht ons van Hazyview naar Pelgrim’s Rest, wat een oud mijnwerkersstadje is. Hoe meer we die kant op reden, hoe mistiger het werd. Op sommige momenten zagen we echt geen hand voor onze ogen. Combineer dat met af en toe vrij diepe gaten in de weg, links rijden met een wagen die je niet kent en op wegen die je niet kent. Dan kan je je ongeveer onze rit voorstellen.
Na het nuttigen van een lekkere hartige pannenkoek bij Harry’s, slaagden we er toch in om één van de watervallen, Mac Mac Falls, te vinden. En daar was er gelukkig niet zoveel mist. Onderweg slaagden we er al in om als voorbereiding op onze safari dagen al de ‘Small Five’ te zien: hondje, aapje, blauw vogeltje, fretje en koetje.
Op de parking van de MacMac Falls, waar ik tevergeefs vroeg aan de parkingbediende of ze Bart niet wilden houden, kwamen we zelfs nog Sinterklaas tegen (lees: toerist in een lange rode fleeze deken), en hij had zelfs geen zw… p… bij (wat in Zuid Afrika eerder uitzonderlijk is).
Daarna deden we nog een poging om in de dichte mist naar ‘Gods Window’ te rijden, maar de mist werd zodanig erg dat we teruggekeerd zijn. Na een lekker avondmaal in onze Inn en nog een digestiefje op onze kamer was het alweer bedtijd.
Het weer ziet er deze morgen niet veel beter uit, maar we gaan toch nog eens een poging doen voor Gods Window. Het weer van de volgende dagen ziet er alvast wel beter uit. Gelukkig, want anders valt onze safari ook in het water…