Kè een afslagske gemist…

Ik weet niet wat het is, maar telkens Bart ergens naar toe moet rijden, mist hij wel eens een afslagsken. Vandaag waren het er echter een paar. Zo had hij het afslagske van de grotten van Cougnac niet gezien en daarna het afslagsken van restaurantje waar we nog een pint wilden gaan drinken voor de grotten. En we hadden al het afslagsken van de Domme gemist. Toen er ook nog geen parking aan de Domme was, besloten we dan maar om direct de grotten te doen…

Oh ja, aan de grot zaten er blijkbaar agressieve bijen en wespen. Een Frans madammeken was blijkbaar aangevallen. En er kwamen zelfs een ambulance en de pompiers aan te pas. Iris zat dan ook terstond samen met Bart in de put. In de koele put, waar die lieve beestjes niet graag komen omwille van de kou. De ingang van de grot, dus.

Door al die afslagskes te missen, weten we hier al heel wat zijn in de Dordogne. Maar we hebben nog niet veel echt gezien :-). Bart maakte het vanmorgen wel goed door het afslagsken van een grote apotheek NIET te missen, zodat Caroline haar vergeten pillen uiteindelijk kon krijgen. Ik heb het hem vergeven, en heb hem zelfs voorgesteld hem te adopteren in de familie Senechal. sindsdien zegt hij ‘voadere’ tegen mij.

De distillerij hebben we vandaag helemaal al niet gevonden. Allee, wel de fabriek zelf. Maar niet de degustatieruimte. Maar aangezien we morgen toch vermoedelijk naar Sarlat het marktje gaan bezoeken, hebben we dit verschoven naar morgen. En dankzij de navette, die enkel Iris gezien schijnt te hebben, gaan we er zelfs misschien nog geraken.

Deze ochtend hing er een beetje mist, die wat naar rook rook. Maar we hoorden niets van eventuele bosbranden in de buurt. En vanavond kwamen er zelfs een paar wolken aan de staalblauwe hemel. Zou er vanavond dan toch nog een buitje vallen?

Om mijn lezers toch nog aan te tonen dat Bart eigenlijk wel meevalt, behalve zijn navigatiekwaliteiten dan, nog een laatste foto. Waarop je duidelijk zal merken dat wij ook tijdens het verlof een handje uit de mouwen steken. En onze huisbaas, Clwyd, zijn terrasstoelen repareren. En dat zonder de klinken te ambeteren en de vrouwen te repareren!!!