Gisteren was onze laatste volle dag hier in de bergen en in het groen. We hebben dan ook de tijd genomen om enkele must-see plaatsen te gaan bezoeken. Een eerste stop was de archeologische site van Dodoni. Daar aangekomen bleken we amper 45 minuten te hebben om de site te bezoeken, want die ging om 12u dicht, “because of hot weather”.
Onderweg hadden we wat tijd om wat te praten, en bleek iedereen wel een kwaaltje te hebben. Ik noem ze even op: lekoog, klakoor, muggenbeten en Rammstein in reet.
Daarna keerden we terug richting Iaonnina, maar kozen we voor een bestemming aan de overkant van het meer. En wel bovenop een berg van 980m, waar we lunchten in Taverna ‘Den Uil’ in Liangiades. Het uitzicht op Ioannina en het meer was er adembenemend. Het eten was er gelukkig wat afwijkend van de standaard gerechtjes en was dik in orde. We kregen er zelfs na onze drie gedeelde appetizers en Barts’ slaatje een ijsje van het huis. Die Grieken zijn echt wel gastvrij in het kwadraat!!
Eens we de lunch achter de kiezen hadden, reden we verder richting de grot van Perama, wat één van de grootste tien grotten ter wereld zou zijn, volgens de lokale gidse.Die brabbelde minutenlang in het grieks over ‘stallaegmietesh’ en ‘stallagtietesh’. Daarna deed ze de uitleg in het Engels. Zelfs dit klonk wat onverstaandbaar en beperkte zich meestal tot ‘watch your head because low rocks’ en ‘watch your step because slippery’. In de grot bevat de route meer dan 600 trappen, waarvan de meeste op 1/3 van de route. Op die plaats was de grootste holte en mooiste holte van de grot te zien. Om uit tde grot te gaan was het laatste stuk een trap van meer dan 165 tredes naar boven. Ik keerde terug met Iris langs een andere doorgang naar de ingang van de grot (met een tweede gids). Line en Bart deden de volledige route. In de grot was het 18°, en toen ze aan de oppervlakte waren deed de gidse de deur van de uitgang van de grot open en werden ze in het gezicht geslagen met een hitte van bij de 40° en nog zo’n 60 trappen te gaan.
Daaarna vervolgden we onze weg terug naar Vitsa. Line ging een massage laten doen en de rest van het gezelschap ging ondertussen wat kaarten. Bart behaalde zijn derde overwinning in ‘Oh Hell’ met 110 punten! Ik daarna ook nog eens, maar met veel veel minder.
’s Avonds gingen we nog lunchen in ‘Kanella & Garryfallo’, een plaats die onze hotel receptioniste beschreef als ‘gourmet’ restaurant en dat op 250 meter van ons hotel ligt. We kregen een plaatsje langs de weg op hun terras. Maar toen we bijna van het terras gelblazen werden door een plots opkomende wind, en ervoor vreesden dat de parasols het zouden begeven, vroegen we toch (en ook alle andere tafeltjes) om aan de andere kant van de weg onder hun overdekt terras aan het restaurant te gaan zitten. Het eten was er lekker, al was het wel duurder of het gemiddelde restaurant hier. En met duur bedoel ik dat we zo’n 35 euro per persoon uitgaven, inclusief de wijn en het bier.
Hun specialiteit zijn gerechten met champignons. We deelden er na onze hoofdgerechten nog een dessert met gecarameliseerde champignons op een yoghurtijs met limoen en gekonfijte gember er bresilienne. Super!
In dit restaurant hadden de mannen nog een zeer mannelijk gesprek over hoe de body lotion in het hotel lekker rook, zeer snel in de huid trekt en totaal niet vettig is. Bart met een T-shirt van ‘Graspop’ aan en ik met eentje van ‘Five Finger Death Punch’.
