De volgende dag vlogen we met een lokale luchtvaartmaatschappij naar Kaapstad. In Wendy’s Country Lodge verbleef ook een andere gast, die de ‘head security’ van een aantal grote bosbouw bedrijven bleek te zijn. Die vertelde ons dat er de volgende dag ‘on the road to Durban’ een actie aangekondigd was van de vrachtwagenchauffeurs van die boomstammen. Het zou dus alweer een spannende rit worden…
Die actie bleek uiteindelijk wel mee te vallen, alhoewel toch zo’n half uur lang de ene na de andere truck (we zijn na een honderdtal gestopt met ze te tellen) op de pechstrook van de N2 stond. En af en toe reed er dan zo eentje aan 30 km / uur naar ergens anders in die rij. We kwamen gelukkig wel op tijd aan voor onze vlucht van Durban naar Cape Town.
De pechstrook is in ZA wel grappig. Zodra er een snellere wagen aankomt, schuift iedereen volledig op naar de pechstrook om die door te laten. Ook vrachtwagens en zo. De snellere wagen bedankt bij het passeren de wagen die hem doorliet door te knipperen met zijn vier knipperlichten. Af en toe was er nog een vriendelijkere Afrikaan die dan nog eens met zijn lichten een signaal gaf om op zijn beurt die andere te bedanken.
Ook kruispunten met defecte rode verkeerslichten (waarvan ze er in sommige streken veel hebben) zijn speciaal hier in dit land. Wanneer er een zo’n kruispunt is, stopt iedereen op het kruispunt en dan wordt er gekeken wie er eerst mag. Het is een raar systeem, maar werkt hier verbazend goed. In België zou dit leiden tot complete chaos, want iedereen zou eerst willen rijden. We hebben deze gewoontes snel overgenomen.
Deze keer hebben we bij Avis maar één keer van wagen moeten wisselen. Toen we onze tweede huurwagen gingen ophalen, en de vriendelijke mevrouw aan de balie ons liet weten dat het terug een Haval was, waren we super blij omdat we wisten dat onze bagage hierin op een beetje comfortabele manier kon ingepast worden. Bij de eerste poging bleek het een H6 (denk ik) ipv een H60 te zijn, en was die niet helemaal compatibel met onze hoeveelheid bagage. Daarna wisselden we naar een H60 en konden we naar Franschhoek.
Het was spitsuur in Cape Town en dus druk op de N2, maar het lukte me wonderwel om met het roadbook en mijn drie fantastische copiloten om onze volgende logeerplaats ‘The Macaron Guesthouse’ in Franschhoek te vinden.