Nadat Bart eerst enkele Messenger berichten stuurde van ‘ik ben de hele nacht onpasselijk geweest, heb niet geslapen en ga niet mee’ volgde overleg tussen de rest van ons gezelschap. En we besloten om toch te vertrekken. Eventueel kon Bart ook achterkomen. Maar nog geen uur daarna volgde een telefoontje in de stijl van ‘ik heb een uurtje kunnen slapen en voel me veel beter, maar jullie zijn al vertrokken, zeker?’.
Gelukkig waren we nog onderweg naar Kruishoutem om daar de koeken bij de bakker op te pikken en van daaruit onze reis verder te zetten. Dus we pikten gewoon de koeken én Bart op!