Mysuru

Na het ontbijt zijn we naar het paleis van Tipu geweest. Daar vielen vooral de muurschilderingen op. Een lokale hagedis was zo vriendelijk om voor mij te poseren.

Onderweg zijn we even gestopt aan een staatsschooltje. Enkele leerlingen waren er een toets aan het maken. Je kan wel stellen dat wij de orde goed verstoord hebben. De slimsten van de klas werkten gewoon verder tijdens ons bezoek. Line heeft met haar geoefend oog zelf een leerling zien afschrijven (maar heeft niets gezegd :-)).

Daarna zijn we naar de Kesava tempel geweest. Die wordt niet meer actief gebruikt. De Hindu’s geloven dat de Goden in de beelden leven. Maar zodra een beeld beschadigd geraakt, verliest het zijn Goddelijkheid. Daar deze tempel aangevallen en beroofd werd door Moslims, en ze daarbij alle beelden (meestal de neus) vernielden, is dit nu een monument geworden. Maar wat een schitterende tempel!

‘s Middags zijn we dan naar het Mysuru paleis geweest. Een recent (1917 of zoiets), maar immens gebouw waarin een aantal schitterende zalen te zien zijn. De huidige koninklijke familie van Mysuru woont er nog steeds.

‘s Avonds wordt het paleis verlicht met duizenden lichtjes, maar voor de honderdste verjaardag van het overlijden van één van de belangrijkste koningen was er nu een concert en bleven de lichtjes in plaats van 10 minuten tijdens het concert 2 uren branden.

Steakhouse

Onze twee gidsen dachten van ons een nieuwe ervaring te moeten geven in ons eetpatroon en brachten ons naar een… zie titel. Dit had ik nog nooit gezien. Bangalore heeft vermoedelijk een grote groep buitenlanders die hier werkt en die wel eens iets anders willen dan veg, kip of lam.

Maar wij vonden dit zo raar en een beetje respectloos ten opzichte van onze Hindoe begeleiders, dat wij alle vier kip aten. Wipin en Gudu (wat hun meer uitspreekbare namen zijn, want Gudu noemt eigenlijk Narrendra) moesten zelfs in een ander restaurant gaan eten, want er was niets vegetarisch voorhanden.

Bier was er dan weer niet in deze steakhouse… terwijl er wel NA bier op de kaart staat. Maar dat komt wel vaker voor, zelfs in de hotels. Een deel van het menu of dranken zijn er niet.

Foto’s Bangalore – Mysore

Chai time

De Indiërs drinken zwarte thee, peppen die wat op met gember, kruidnagel en zwarte peper en laten die inkoken met koeienmelk en suiker. Heerlijk! Veel beter dan hun koffie, die meestal een bizarre bijsmaak heeft en heel sterk is.

Maar we hebben gisteren ook een fruitsnoepje gekregen van de gids, dat binnenin opgevuld was met wat zij ‘black salt’ genoemd hebben. Hiervoor hadden ze beslist een zevende smaak moeten uitvinden. Ik vat het samen als: speciaal hé!

Eerste wet van de guru Iris

De eerste dag was het al prijs. Ik heb de eerste wet van guru Iris aan mijn laars gelapt, en ze heeft daarna ook nog zelf gezondigd. Want we hebben na onze veg maaltijd een zeer lekker bolletje ijs gegeten. Iets wat in vorige reizen absoluut ‘not-done’ was!

Chennai

Op zondag trekken de mensen van Chennai naar ‘Marina beach’, een strand van maar liefst 6km lang, dat helaas in 2004 in het nieuws kwam omdat er 6.000 mensen omkwamen in een tsunami. Ook deze zondag was het er heel druk. Dat en de katholieke St. Thomas basiliek waren de afsluiters van een eerst en vermoeide dag India. Het was gelukkig een vrij bewolkte dag en dus maar zo’n 32 graden of zo. Maar heel vochtig, en dat blijkt hier standaard te zijn.

Gudu gaf ons nog wat tijd om wat op onze plooien te komen, maar daarna bezochten we de eerste dag nog een lokale groenten en bloemenmarkt. Hij toonde ons nog wat koloniale gebouwen en we bezochten het tweede grootste museum van India. Daar stonden een aantal bronzen en stenen beelden van enkele Hindu Goden. Daar hebben ze er trouwens een zeer groot aantal van, met de meest onuitspreekbare namen.

Voor de lunch koos onze gids een vegetarisch restaurant uit van een beroemde Bollywood ster en drummer. Die heeft zijn eigen keten doorheen India. ‘s Avonds beperkten we ons tot enkele starters in het hotel. Daarna doken we zeer vroeg onze bedjes in.

Bijna…

Het is bijna zover. Nog enkele dagen en we vertrekken naar het verre India. Deze keer bezoeken we Zuid-India. De bestemmingen zien er veelbelovend uit. We reizen met een Engelstalige/Franstalige privé gids van India Personal Tours, die als roepnaam ‘Gudu’ heeft. De eerste bestemming is Chennai.

Maar eerst een 12 uur durende vlucht met Emirates. Gelukkig in twee min of meer gelijke delen van 6 uren, met een tussenstop van 2-3 uren in Dubai.

Chennai International Airport